https://www.mqup.ca/psychedelic-prophets-products-9780773555068.php
Ο ψυχίατρος Humphry Osmond επινόησε τον όρο "ψυχεδελικά", περιγράφοντας τις επιδράσεις τους ως ένα μονοπάτι προς τη διαφώτιση ή, αντίθετα, προς τη βαθιά απελπισία. Οι σύγχρονες συζητήσεις για τα ψυχεδελικά συχνά αποφεύγουν να αναφέρουν τις αρνητικές πτυχές της εμπειρίας, απαλύνοντας την περιγραφή τους ως "δύσκολα" ή "δυσάρεστα" ταξίδια.
Αυτές οι "δύσκολες" εμπειρίες μπορεί να περιλαμβάνουν έντονο άγχος, απώλεια ελέγχου, ψυχολογικό τραύμα και σωματική δυσφορία. Αν και τέτοιες καταστάσεις είναι επώδυνες, μακροπρόθεσμα μπορούν να θεωρηθούν ως μέρος μιας θεραπευτικής διαδικασίας που είναι ευεργετική.
Ωστόσο, υπάρχουν και "κακά ταξίδια" που δεν οδηγούν σε θετικό αποτέλεσμα παρά τη θεραπεία και την αυτοεξέταση. Η θεολόγος του Χάρβαρντ Rachel Petersen, περιγράφοντας την εμπειρία της με την ψιλοκυβίνη, αναφέρει κρίσεις πανικού και συναισθήματα βαθιάς απόγνωσης, αναρωτώμενη αν ο τρόμος αυτός είναι η πραγματική ουσία τέτοιων εμπειριών.
Αυτές οι "δύσκολες" εμπειρίες μπορεί να περιλαμβάνουν έντονο άγχος, απώλεια ελέγχου, ψυχολογικό τραύμα και σωματική δυσφορία. Αν και τέτοιες καταστάσεις είναι επώδυνες, μακροπρόθεσμα μπορούν να θεωρηθούν ως μέρος μιας θεραπευτικής διαδικασίας που είναι ευεργετική.
Ωστόσο, υπάρχουν και "κακά ταξίδια" που δεν οδηγούν σε θετικό αποτέλεσμα παρά τη θεραπεία και την αυτοεξέταση. Η θεολόγος του Χάρβαρντ Rachel Petersen, περιγράφοντας την εμπειρία της με την ψιλοκυβίνη, αναφέρει κρίσεις πανικού και συναισθήματα βαθιάς απόγνωσης, αναρωτώμενη αν ο τρόμος αυτός είναι η πραγματική ουσία τέτοιων εμπειριών.
Η έρευνα σχετικά με τις θεραπευτικές δυνατότητες των ψυχεδελικών και τις επιδράσεις τους στην πνευματική ανάπτυξη και τη δημιουργικότητα έχει προσελκύσει σημαντικά μεγαλύτερη προσοχή και χρηματοδότηση από ό,τι η έρευνα σχετικά με τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ακόμη και εκτός ελεγχόμενων μελετών, οι περισσότερες ψυχεδελικές εμπειρίες φαίνεται να εξελίσσονται ευνοϊκά. Σε μια μελέτη 613 ερωτηθέντων, το 82% ανέφερε πολύ λίγες ή καθόλου αρνητικές εμπειρίες. Περισσότερο από το 90% δεν ανέφερε μακροπρόθεσμα προβλήματα ή ανέφερε δυσκολίες που δεν διαρκούσαν περισσότερο από μία ημέρα.
Ωστόσο, η εστίαση στις θετικές επιδράσεις έχει οδηγήσει σε υποτίμηση της έκτασης και των συνεπειών των αρνητικών εμπειριών, αφήνοντας τους ανθρώπους που βιώνουν "κακά ταξίδια" χωρίς επαρκή υποστήριξη και πληροφόρηση, παρά την αυξανόμενη νομιμοποίηση και αποποινικοποίηση των ψυχεδελικών.
Ο Jules Evans, διευθυντής του προγράμματος Challenging Psychedelic Experiences, τονίζει την ανάγκη για περισσότερη έρευνα σχετικά με τους κινδύνους και τις βλάβες που σχετίζονται με τα ψυχεδελικά. Σημειώνει ότι δεν αρκεί απλώςνα αναφέρονται τα δυσμενή ερευνητικά ευρήματα- η φύση των βλαβών πρέπει να διερευνηθεί ενεργά και να αναπτυχθούν θεραπείες.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η κακή κατανόηση από το κοινό των πραγματικών κινδύνων που συνδέονται με τα ψυχεδελικά οδήγησε σε διάδοση της παραπληροφόρησης και σε εντυπωσιακές ιστορίες για χρήστες LSD που πηδούσαν από ψηλά κτίρια και πέθαιναν πιστεύοντας ότι μπορούσαν να πετάξουν, ή για ανεπανόρθωτα κατεστραμμένα χρωμοσώματα που τροφοδοτούσαν τον ηθικό πανικό. αυτό οδήγησε σε μια απαγόρευση που μόλις χαλαρώθηκε, περισσότερα από 50 χρόνια μετά.
Αυτή τη φορά διατρέχουμε παρόμοιο κίνδυνο. Μόνο που τώρα πολλοί από αυτούς που εργάζονται για τη διάδοση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τις πιθανές βλάβες δεν θέλουν άλλη μια απαγόρευση, και η εναντίωση δεν θα πρέπει να σημαίνει την αποσιώπηση των κινδύνων και τη βιαστική ψήφιση της νομοθεσίας. Αντίθετα, η ειλικρινής και διαφανής ενημέρωση για τα οφέλη και τους κινδύνους των ψυχεδελικών μπορεί να βοηθήσει στην οικοδόμηση ενός καλύτερου και πιο βιώσιμου κόσμου μετά την απαγόρευση.
Αυτή τη φορά διατρέχουμε παρόμοιο κίνδυνο. Μόνο που τώρα πολλοί από αυτούς που εργάζονται για τη διάδοση της ευαισθητοποίησης σχετικά με τις πιθανές βλάβες δεν θέλουν άλλη μια απαγόρευση, και η εναντίωση δεν θα πρέπει να σημαίνει την αποσιώπηση των κινδύνων και τη βιαστική ψήφιση της νομοθεσίας. Αντίθετα, η ειλικρινής και διαφανής ενημέρωση για τα οφέλη και τους κινδύνους των ψυχεδελικών μπορεί να βοηθήσει στην οικοδόμηση ενός καλύτερου και πιο βιώσιμου κόσμου μετά την απαγόρευση.
Επιρροή στη μακροπρόθεσμη συμπεριφορά
Τον περασμένο μήνα, ένας πιλότος που έπασχε από κατάθλιψη και βίωνε θλίψη μετά τον πρόσφατο θάνατο ενός φίλου του επιχείρησε αναγκαστική προσγείωση κατά τη διάρκεια μιας πτήσης, πιστεύοντας ότι κοιμόταν και η συντριβή θα τον ξυπνούσε. Είχε κάνει χρήση μανιταριών ψιλοκυβίνης για πρώτη φορά 48 ώρες πριν από το περιστατικό, βιώνοντας εξαιρετικά αρνητικές εμπειρίες και αϋπνία.
Τα μέσα ενημέρωσης συζήτησαν μια πιθανή σχέση μεταξύ της χρήσης ψυχεδελικών και της επακόλουθης συμπεριφοράς του πιλότου, δεδομένου ότι οι ψυχοδραστικές επιδράσεις συνήθως δεν διαρκούν περισσότερο από έξι ώρες, ενώ η ψιλοκυβίνη μεταβολίζεται μέσα σε μια ημέρα. Το παράδοξο είναι ότι τα θεραπευτικά αποτελέσματα των ψυχεδελικών αποδίδονται συχνά ακριβώς στις μακροπρόθεσμες αλλαγές που συμβαίνουν μετά το τέλος της άμεσης έκθεσης.
https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMoa2206443
Μελέτες δείχνουν ότι η λήψη ψιλοκυβίνης μία φορά με ψυχολογική υποστήριξη μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης για μερικές εβδομάδες ή ακόμη και να σας βοηθήσει μόνιμα να κόψετε το κάπνισμα. Αυτό εγείρει το ερώτημα: γιατί οι αρνητικές επιδράσεις δεν είναι εξίσου εμφανείς;
Ο Jules Evans σημειώνει την έλλειψη έρευνας σχετικά με τις μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις των ψυχεδελικών. Μια πρόσφατη μελέτη σε 608 συμμετέχοντες διαπίστωσε ότι το 32% παρουσίασε μακροπρόθεσμες (άνω του ενός έτους) αρνητικές επιπτώσεις μετά τη χρήση ψυχεδελικών (κυρίως LSD και ψιλοκυβίνη). Οι πιο συνηθισμένες ήταν συναισθηματικές δυσκολίες (άγχος, κατάθλιψη, παράνοια) καθώς και υπαρξιακά προβλήματα (αισθήματα αποπραγμάτωσης, δυσκολία ενσωμάτωσης των εμπειριών). Η έκθεση περιέγραψε 9 κύρια θέματα και 62 υποθέματα που περιγράφουν λεπτομερώς αυτές τις δυσκολίες.
Παρά την παρουσία μακροπρόθεσμων αρνητικών επιπτώσεων, περίπου το 90% των ερωτηθέντων θεώρησε ότι τα θετικά αποτελέσματα των ψυχεδελικών που λαμβάνονται σε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον δικαιολογούν τους κινδύνους. Ωστόσο, τα κριτήρια για ένα "υποστηρικτικό περιβάλλον" παραμένουν ασαφή.
Μελέτες δείχνουν ότι η λήψη ψιλοκυβίνης μία φορά με ψυχολογική υποστήριξη μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης για μερικές εβδομάδες ή ακόμη και να σας βοηθήσει μόνιμα να κόψετε το κάπνισμα. Αυτό εγείρει το ερώτημα: γιατί οι αρνητικές επιδράσεις δεν είναι εξίσου εμφανείς;
Ο Jules Evans σημειώνει την έλλειψη έρευνας σχετικά με τις μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις των ψυχεδελικών. Μια πρόσφατη μελέτη σε 608 συμμετέχοντες διαπίστωσε ότι το 32% παρουσίασε μακροπρόθεσμες (άνω του ενός έτους) αρνητικές επιπτώσεις μετά τη χρήση ψυχεδελικών (κυρίως LSD και ψιλοκυβίνη). Οι πιο συνηθισμένες ήταν συναισθηματικές δυσκολίες (άγχος, κατάθλιψη, παράνοια) καθώς και υπαρξιακά προβλήματα (αισθήματα αποπραγμάτωσης, δυσκολία ενσωμάτωσης των εμπειριών). Η έκθεση περιέγραψε 9 κύρια θέματα και 62 υποθέματα που περιγράφουν λεπτομερώς αυτές τις δυσκολίες.
Παρά την παρουσία μακροπρόθεσμων αρνητικών επιπτώσεων, περίπου το 90% των ερωτηθέντων θεώρησε ότι τα θετικά αποτελέσματα των ψυχεδελικών που λαμβάνονται σε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον δικαιολογούν τους κινδύνους. Ωστόσο, τα κριτήρια για ένα "υποστηρικτικό περιβάλλον" παραμένουν ασαφή.
Θα γίνουν τα ψυχεδελικά απλησίαστα;
Η Erica Segal, κοινωνική λειτουργός που βοηθάει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης που σχετίζεται με ψυχεδελικά, υποστηρίζει τη συνεχή διαθεσιμότητα των ψυχεδελικών. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν αρνητικά περιστατικά συνέβαλαν στην απαγόρευσή τους.
Η Katrina Michel, πρώην διευθύντρια του MAPS, πιστεύει ότι η λύση βρίσκεται στην εκπαίδευση του κοινού σχετικά με τους κινδύνους και τα υπεύθυνα πρότυπα κατανάλωσης, παρόμοια με ό,τι γίνεται με τα αυτοκίνητα και το αλκοόλ.
Ο Jules Evans συγκρίνει τα ψυχεδελικά με τα extreme sports που απαιτούν την ανάπτυξη πρωτοκόλλων ασφαλείας. Προσδιορίζει τέσσερις βασικούς τομείς: έρευνα για τη βλάβη, επικοινωνία για τη βλάβη, υποστήριξη των επηρεαζόμενων και ρύθμιση της αγοράς.
Η ρύθμιση της αγοράς είναι ιδιαίτερα δύσκολη επειδή δεν έχουν ακόμη καθοριστεί μοντέλα νομιμοποίησης. Μια επικείμενη έκθεση της Transform εξετάζει τέσσερις προσεγγίσεις: αποποινικοποίηση με απαγόρευση της εμπορικής διανομής, μη κερδοσκοπικές ενώσεις, αδειοδοτημένη παραγωγή και λιανική πώληση και εμπορευματοποίηση. Η έκθεση σημειώνει την έλλειψη κοινά αποδεκτών εναλλακτικών λύσεων στην απαγόρευση.
Για να δημιουργηθούν αποτελεσματικοί θεσμοί στην εποχή της νομιμοποίησης των ψυχεδελικών, πρέπει να αντιμετωπιστεί η ανισορροπία στην έρευνα με μεγαλύτερη έμφαση στις μελέτες κινδύνου. Ο Evans σημειώνει την αύξηση της χρηματοδότησης της έρευνας στον τομέα αυτό και το ενδιαφέρον των νέων επιστημόνων για τη βελτίωση της ασφάλειας των ψυχεδελικών.
Η έρευνα σχετικά με τις θεραπευτικές δυνατότητες των ψυχεδελικών, που ξεκίνησε στα μέσα του εικοστού αιώνα, διακόπηκε λόγω νομικών περιορισμών, αλλά γνώρισε "αναζωπύρωση" τις τελευταίες δεκαετίες. Ωστόσο, η νέα έρευνα αποκάλυψε ότι ένας σημαντικός αριθμός χρηστών αντιμετωπίζει μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων συναισθηματικών, κοινωνικών και αντιληπτικών προβλημάτων. Αυτό υποδεικνύει τους πιθανούς κινδύνους που συνδέονται με τη χρήση ψυχεδελικών, ακόμη και υπό ελεγχόμενες συνθήκες.
Για να δημιουργηθούν αποτελεσματικοί θεσμοί στην εποχή της νομιμοποίησης των ψυχεδελικών, πρέπει να αντιμετωπιστεί η ανισορροπία στην έρευνα με μεγαλύτερη έμφαση στις μελέτες κινδύνου. Ο Evans σημειώνει την αύξηση της χρηματοδότησης της έρευνας στον τομέα αυτό και το ενδιαφέρον των νέων επιστημόνων για τη βελτίωση της ασφάλειας των ψυχεδελικών.
Η έρευνα σχετικά με τις θεραπευτικές δυνατότητες των ψυχεδελικών, που ξεκίνησε στα μέσα του εικοστού αιώνα, διακόπηκε λόγω νομικών περιορισμών, αλλά γνώρισε "αναζωπύρωση" τις τελευταίες δεκαετίες. Ωστόσο, η νέα έρευνα αποκάλυψε ότι ένας σημαντικός αριθμός χρηστών αντιμετωπίζει μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων συναισθηματικών, κοινωνικών και αντιληπτικών προβλημάτων. Αυτό υποδεικνύει τους πιθανούς κινδύνους που συνδέονται με τη χρήση ψυχεδελικών, ακόμη και υπό ελεγχόμενες συνθήκες.
Στα μέσα του εικοστού αιώνα, τα ψυχεδελικά μελετήθηκαν ως πιθανή θεραπεία για τον αλκοολισμό και τις ψυχικές διαταραχές. Ωστόσο, μετά την απαγόρευση του LSD λόγω της αντικουλτούρας των χίπις, η έρευνα διακόπηκε.
Πριν από περίπου 30 χρόνια, η έρευνα για τα ψυχεδελικά επαναλήφθηκε και έκτοτε συνεχίζεται δυναμικά. Δεκάδες εργαστήρια διερευνούν τα δυνητικά οφέλη τους, όπως αποδεικνύεται από περισσότερα από 500 αποτελέσματα αναζήτησης για "ψυχεδελικά" στη βάση δεδομένων ClinicalTrials.gov.
Η τρέχουσα "ψυχεδελική αναγέννηση" συνοδεύεται από την προώθηση των ψυχεδελικών ως θαυματουργών θεραπειών, τη διάδοση της μικροδοσολογίας, την ανάπτυξη της αγοράς πολυτελών καταφυγίων και τη δημιουργία πολυάριθμων νεοφυών επιχειρήσεων στον τομέα αυτό.
Αν και τα ψυχεδελικά είναι γνωστά για τις νοητικές τους επιδράσεις και τα πιθανά θεραπευτικά οφέλη που σχετίζονται με την πρόκληση υπαρξιακών εμπειριών, δεν υπάρχουν επαρκή αξιόπιστα στοιχεία για τα οφέλη αυτά. Οι αρνητικές επιπτώσεις είναι επίσης ελάχιστα κατανοητές.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLoS ONE εξέτασε τις μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις της χρήσης ψυχεδελικών ουσιών. Στην έρευνα συμμετείχαν 608 άτομα που αντιμετώπισαν προβλήματα για περισσότερο από μία ημέρα μετά τη χρήση ψυχεδελικών. Οι συναισθηματικές δυσκολίες (άγχος, φόβος, κατάθλιψη, παράνοια κ.λπ.) ήταν οι πιο συνηθισμένες, ακολουθούμενες από τα κοινωνικά (αποξένωση, δυσκολίες επικοινωνίας) και αντιληπτικά (παραισθήσεις, χρονικές στρεβλώσεις) προβλήματα. Το ένα τρίτο των συμμετεχόντων είχε προβλήματα που παρέμεναν για περισσότερο από ένα έτος και το ένα έκτο είχε προβλήματα που παρέμεναν για περισσότερο από τρία έτη. Η πολυπλοκότητα της εμπειρίας και το ανεξέλεγκτο περιβάλλον σχετίζονταν με μεγαλύτερης διάρκειας και πιο έντονες αρνητικές επιπτώσεις. Η ψιλοκυβίνη και το LSD συνδέονταν συχνότερα με μακροχρόνια προβλήματα, γεγονός που μπορεί να οφείλεται στη μεγαλύτερη διαθεσιμότητά τους.
Οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν το περιορισμένο δείγμα (κυρίως λευκοί, αγγλόφωνοι συμμετέχοντες) και τις πιθανές πολιτισμικές διαφορές στις αντιλήψεις για τα ψυχεδελικά. Παρ' όλα αυτά, τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι υπάρχουν κίνδυνοι που σχετίζονται με τη χρήση ψυχεδελικών ουσιών, ακόμη και σε κλινικά περιβάλλοντα.
Οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν το περιορισμένο δείγμα (κυρίως λευκοί, αγγλόφωνοι συμμετέχοντες) και τις πιθανές πολιτισμικές διαφορές στις αντιλήψεις για τα ψυχεδελικά. Παρ' όλα αυτά, τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι υπάρχουν κίνδυνοι που σχετίζονται με τη χρήση ψυχεδελικών ουσιών, ακόμη και σε κλινικά περιβάλλοντα.