Μια νέα μελέτη με τίτλο Janica A. Adams et al. έριξε φως στις αυξανόμενες ανησυχίες για τη λοιμώδη ενδοκαρδίτιδα (IE) μεταξύ των γυναικών που κάνουν ενέσιμη χρήση ναρκωτικών (WWID). Αυτή η αναδρομική μελέτη κοορτής που διεξήχθη σε πέντε νοσοκομεία στον Καναδά, εξετάζει τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα επιβίωσης των γυναικών σε σύγκριση με τους άνδρες που κάνουν ενέσιμη χρήση ναρκωτικών, αποκαλύπτοντας ανησυχητικές πληροφορίες που θα μπορούσαν να αναδιαμορφώσουν τις απαντήσεις της δημόσιας υγείας σε αυτό το αυξανόμενο ζήτημα.
Αφορμή για τη μελέτη αποτέλεσε ο βαθύς αντίκτυπος της επιδημίας των οπιοειδών στη δημόσια υγεία. Η έξαρση της ενέσιμης χρήσης ναρκωτικών έχει συμβάλει στην αύξηση των περιπτώσεων ΙΕ, μιας λοίμωξης της εσωτερικής επένδυσης της καρδιάς, και των βαλβίδων, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές και θάνατο εάν δεν αντιμετωπιστεί. Ενώ οι γυναίκες αποτελούν περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού των ατόμων που κάνουν ενέσιμη χρήση ναρκωτικών, τα κλινικά χαρακτηριστικά και τα αποτελέσματά τους που σχετίζονται με επιπλοκές από τη χρήση ναρκωτικών, όπως η λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα, έχουν τεκμηριωθεί ελάχιστα.
Ένα από τα αξιοσημείωτα ευρήματα είναι ότι οι γυναίκες αποτελούν πάνω από το ήμισυ (51,2%) των PWID που πάσχουν από IE σε αυτή τη μελέτη - παρά το γεγονός ότι αποτελούν το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού που κάνει ενέσεις ναρκωτικών. Αυτό το στατιστικό στοιχείο εγείρει κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την ευπάθεια των γυναικών στο πλαίσιο της ενέσιμης χρήσης ναρκωτικών.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι γυναίκες με ΙΕ ήταν νεότερες από τους άνδρες συναδέλφους τους, με διάμεση ηλικία 31,5 ετών έναντι 38,5 ετών στους άνδρες. Είναι ανησυχητικό ότι ένα μέρος των γυναικών ήταν έγκυες κατά τη στιγμή της διάγνωσης, ωστόσο λίγες είχαν τεκμηριωμένη χρήση αντισύλληψης.
Η έρευνα αναδεικνύει ένα σημαντικό χάσμα μεταξύ πόλεων και υπαίθρου όσον αφορά τα αποτελέσματα. Οι γυναίκες που ζούσαν σε αστικές περιοχές παρουσίασαν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας σε σύγκριση με εκείνες που ζούσαν σε αγροτικές περιοχές. Η μελέτη υποδηλώνει ότι οι αστικές περιοχές εκθέτουν τις γυναίκες σε αυξημένους κινδύνους, όπως η έλλειψη στέγης, η βία και η ανεπαρκής κοινωνική υποστήριξη, γεγονός που θα μπορούσε να επιδεινώσει την πρόγνωση για τις γυναίκες με λοιμώδη ενδοκαρδίτιδα. Αντίθετα, οι γυναίκες στην ύπαιθρο φάνηκε να τα πηγαίνουν καλύτερα, πιθανώς λόγω των ισχυρότερων κοινοτικών δεσμών και της πιο προσιτής υγειονομικής περίθαλψης σε ορισμένες περιπτώσεις.
Ένα από τα καίρια ευρήματα είναι η επίδραση της συμβουλευτικής για τη διαταραχή χρήσης ουσιών (SUD) στα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Οι γυναίκες που έλαβαν ενδονοσοκομειακή συμβουλευτική SUD είχαν καλύτερα ποσοστά επιβίωσης σε σύγκριση με εκείνες που είχαν μόνο παραπομπή σε εξωτερικά ιατρεία, γεγονός που υποδηλώνει ότι η άμεση και ισχυρή υποστήριξη του εθισμού κατά τη διάρκεια της νοσηλείας μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την πρόγνωση για τους ασθενείς αυτούς. Το εύρημα αυτό ευθυγραμμίζεται με προηγούμενες έρευνες που δείχνουν ότι η συνεχής θεραπεία υποκατάστασης οπιοειδών και άλλες παρεμβάσεις μείωσης της βλάβης είναι αποτελεσματικές στη βελτίωση της μακροπρόθεσμης επιβίωσης σε άτομα με επιπλοκές από τη χρήση ναρκωτικών.
Οι καρδιακές λοιμώξεις της δεξιάς πλευράς ήταν πιο συχνές στις γυναίκες, οδηγώντας σε χαμηλότερη βραχυπρόθεσμη θνησιμότητα σε σύγκριση με τις λοιμώξεις της αριστερής πλευράς, οι οποίες τείνουν να είναι πιο σοβαρές. Ωστόσο, σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, η μελέτη διαπίστωσε ότι το συνολικό ποσοστό θνησιμότητας τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες παρέμεινε υψηλό, με σχεδόν το ήμισυ όλων των PWID με ΙΕ να πεθαίνουν εντός πέντε ετών. Αυτό το σοκαριστικό στατιστικό στοιχείο υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για καλύτερη φροντίδα για τον εθισμό, έγκαιρη παρέμβαση και μακροπρόθεσμες υπηρεσίες υγείας για τους PWID, ιδίως τις γυναίκες.
Οι συγγραφείς υποστηρίζουν την ανάγκη για πιο ολοκληρωμένες στρατηγικές μείωσης της βλάβης που να είναι προσαρμοσμένες στις μοναδικές ανάγκες των ΧΕΝ, συμπεριλαμβανομένης της αναπαραγωγικής συμβουλευτικής και της ενισχυμένης πρόσβασης στην αντισύλληψη. Δεδομένου ότι μόνο το 5,5% των γυναικών της μελέτης είχαν τεκμηριωμένη χρήση αντισύλληψης, είναι σαφές ότι η μεγαλύτερη εστίαση στην αναπαραγωγική υγεία είναι ζωτικής σημασίας για αυτόν τον ευάλωτο πληθυσμό. Η μελέτη υπογραμμίζει επίσης την ανάγκη για αυξημένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και κοινωνική υποστήριξη στις αστικές περιοχές όπου οι WWID διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας.
Οι επιπτώσεις αυτής της έρευνας είναι τεράστιες. Όχι μόνο υπογραμμίζει τη δυσανάλογη επιβάρυνση της λοιμώδους ενδοκαρδίτιδας στις γυναίκες που κάνουν ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών, αλλά και τονίζει πώς οι προσαρμοσμένες παρεμβάσεις, όπως η ενδονοσοκομειακή συμβουλευτική για τη χρήση ουσιών και η αναπαραγωγική υγειονομική περίθαλψη, μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τα αποτελέσματα. Καθώς η κρίση των οπιοειδών συνεχίζει να επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, ευρήματα όπως αυτά θα είναι ζωτικής σημασίας για την καθοδήγηση των μελλοντικών πολιτικών δημόσιας υγείας.
Για όσους ενδιαφέρονται να διαβάσουν την πλήρη μελέτη, είναι διαθέσιμη στον ακόλουθο σύνδεσμο: JAMA Network Open Article (clearnet).
Εάν ενδιαφέρεστε για τέτοιου είδους δημοσιεύσεις, παρακαλώ αντιδράστε και αφήστε σχόλια. Αυτό θα είναι ένα σημάδι για να συνεχίσω.